آخرین مطالب
امکانات وب
اکثر خونه ها حیاط داشتن. تنها دو تا ساختمون دو سه طبقه تو شهر وجود داشت . یکیش اداره ی دادگستری بود. یکیشم یه ساختمون آموزشی بود که توش کلاسای تقویتی و زبان برگزار میشد.
تو کوچه پس کوچه های شهر که راه میرفتی اواسط اسفند بوی بیدمشک و شکوفه های زردالو یا سیب و به از تو حیاط خونه ها میومد.
گرفتن عرقیجات گیاهی تو خونه ها انجام میشد.الان فصل عرق بیدمشک بود.
اما الان که بافت شهری عوض شده و تموم اون خونه ها رو کوبیدن و بجاش آپارتمانهای چن طبقه ساختن دیگه حیاطی وجود نداره که بخاد درختی توش باشه و شکوفه و بیدمشکی باشه که زنبورا به عشقش ویزویز کنن .
تقریبا تو هر محله یه باغ بود با دیوارای گلی که مردم اون محله سبزی باغی و کاهوی تازه رو ازون باغ تهیه میکردن و معمولا اون باغ رو بنام صاحبش میشناختن.
باغ هاییکه با زدن یه نم بارون بوی عشق از دیوارای گلیش بلند میشد و آدم و مست و غزل خون میکرد. حالا بلوکهای سیمانی و آهن و سنگ جای همه ی اون دلخوشیا رو گرفته.
یادمه حیاطها اینقدر بزرگ بود که توش آبتنی میکردیم و هیچ پنجره ای مشرف به حیاطامون نبود مگه پشت بوما که اونم همسایه ها اگه میخاستن برن رو پشت بومشون صدبار یالله میگفتن که مبادا ناموس همسایه بدون حجاب تو حیاط باشه. اما حالا زیر سه لا پرده ی خونه هامون یه شیشه ی آیینه ای کار میذاریم و همیشه از داشتن نور تو اطاق محرومیم چون پنجره ی آپارتمان روبرویی جوریه که تا ته خونمون دیده میشه.
تنها چیزی که اینجا فرق نکرده بوی شیرینی خونگیه که از خونه ها مثل سابق میاد. هرچند کمتر شده .اما بازم خداروشکر مردم سنت پختن شیرینی خونگی رو فراموش نکردن و یه پنجره از دنیای جدید به قدیم مونده که گاهی میتونی ازون خاطراتتو سرک بکشی.
امروز دلم واسه صدای زنبورا تنگ شده . آهای درختای بیدمشک قدیمی که هنوز ریشه هاتون تو خاک موندن. مارو بخاطر بیمهریامون ببخشید. ما تقصیری نداریم. فقط افتادیم تو سیلاب تغییرات و چاره ای نداشتیم و باید خودمونو بهش میسپردیم.
آهای زنبورها آهای کلاغا آهای دیوار حیاطها و آهای .....
مارو ببخشین .
نیمه دوم زندگی یک زن...برچسب : نویسنده : animehdovomd بازدید : 126