منِ خوشبخت

تو این چهل و یک سال عمرم به عناوین مختلف سختیهایی رو تحمل کردم که حتی مرورشون هم به اندازه خودشون بدنمو به تکون میاره. روزمره هامم که میبینین. اما همیشه حتی اون روزایی که زمین خوردم یه امیدواری یه نشاط یه نور ته دلم بوده. تو همون لحظه ها هم با تموم غصه هام باز گاهی یه جنب و جوش یا حتی شیطنتای کوچیکی داشته ام که از دید دیگران مخصوصا همسر یه آدم بازیگوش معرفی شدم.

روزهایی بوده که احساس کردم دارم از شدت فشار مشکلات میمیرم اما هیچ وقت احساس بریدن نداشتم و همیشه منتظر بودم دقیقا تو بدترین شرایط یه معجزه ای بشه. مثلا اون روزای فشار مالی چند سال پیش با اون همه تعهد چک و وام و ازون بدتر نگاه شماتت آمیز اطرافیان نمیدونم چرا همش تصویر دسته های پولی که دارن پرواز میکنن میومد جلو چشمم و بعضی وقتها بوی پول نو به مشامم میرسید. (تورو خدا نخندید ) این احساس برای یه لحظه لبخند میاورد به لبم . واسه همین اطرافیان میگفتن لابد بی غیرته یا شایدم معنی خطر رو نمیفهمه. یادمه تو اون شبا کارمندامو سوار میکردم میرفتیم تو پارک جنگلی شهر آتیش درست میکردیم و توش سیب زمینی مینداختیم.

همسرم در ضمن اینکه آدم قوی ای در کار و زندگیه اما خیلی شکننده است. اون روزا همش متلک میگفت که سرخوشی. یا بازیگوشی. در صورتیکه چون بار تموم اون تعهدات از لحاظ قانون به دوش من بود خیلی ترسیده بودم. اما سعی میکردم ظاهرمو حفظ کنم و صد البته که امیدوار به یه معجزه بودم که نمیدونستم چیه و چطوری؟ فقط مطمئن بودم.

شایدم خدا با معجزات زیادی که تا حالا نشونم داده منو پررو کرده. کلا اساس زندگی من به معجزه میگذره. همیشه تا آخرین حد به مو رسیدن میره اما پاره نمیشه. بارها شده که تصمیم گرفتم خیلیاشونو بنویسم. اما هیچ وقت همت نکردم . شایدم یه جورین که نشه به قلم آوردشون. واسه همین کلا خودمو آدم خوشبخت یا بهتره بگم خوش شانسی میدونم. فک کنید یه آدم با این حجم مشکلات بگه من خوش شانسم. ( اینجا حق دارید بخندید. شایدم زیادی سرخوشم)

یه روز پدرجان گفت خوش شانسم یعنی چی؟ گفتم یعنی خدا مشکلات خیلی سخت بهم میده اما کائنات رو میفرسته تا حواسشون بهم باشه و در لحظه آخر که دیگه تموم راهها بسته شده کمکم کنن.

شاید یه روز این تجربه ها رو بنویسم. اما اونایی که یکی دوساله دارن پابه پای من اینجا زندگی میکنن تقریبا متوجه این معجزات از لابلای نوشته هام شدن.

این نوشته ادامه دارد.................

 

نیمه دوم زندگی یک زن...