امروز

از دید من پدرجان رفتنیه. اینو امروز وقتی سرشو تو بغلم گرفتم بهم گفت که وقت مفارقت نزدیکه.

از دیشب تا حالا کلی گریه کردم. سردرد بدی دارم. از فکر به آینده تنهایی خودم و همسر گرفتاریای بعد فوت پدرجان و ......دلم آشوب میشه.

در کنار این ناراحتی یه اتفاق خوب هم برام افتاد.

من با پدرم رابطه خیلی خوبی داشتم. هنوز که هنوزه آرزو میکنم یبار دیگه بتونم صداشو بشنفم. بارها دلم خواست شماره اش رو بگیرم و صداش کنم.

امروز از یه شماره غریب برام مسیج اومد. داشتم فکر میکردم چقده شماره آشناست. اما یادم نمیومد. شبیه شماره شناسنامه ام بود چهار رقم آخرش. یکی دو تا بالا پایین. یهو یادم افتاد . شماره پدرم بود. گل از گلم شکفت. خطش رو برادرم بعد سالها راه انداخته بود. انگار خدا دنیا رو بهم داده بود. براش نوشتم پدر کوچک من دستتو میبوسم.

پ ن : برای پدرشوهرم دعا کنید. جرات نمیکنم به همسر بگم که پدر رفتنیه. مگر خدا بخواهد

پ ن 2 : آسی جان نظراتت بستست دختر. انگار با صورت رفتم تو دیوار

نیمه دوم زندگی یک زن...