طوفان درون

از صبح زود بیدارم.همسر مشهد بوده و دیشب برگشته تهران. امروز تا ظهر بر میگرده. یه خشم درونی شایدم حسادت درونم شعله وره که ناشی از این میشه که چرا من بخاطر مادرش باید از این درکنار هم بودنها محروم باشم. پیام داده ناهار درست کن به مامانم هم بگو بیاد اونجا چند روزه من نبودم .

احساس بدی دارم. فکر کنم یه طوفان در راهه. بهانه گیرم شدید. نمیگم دوسم نداره. اما من مرکز توجهش نیستم و این منو خشمگین میکنه. از یه طرف دوست ندارم نقطه ضعف نشون بدم. از طرفی دیگه آدم پنهان کردن حسم نیستم. احساسم همیشه از رو چهره ام دیده میشه. خدا به خیر بگذرونه

نیمه دوم زندگی یک زن...