الحمدلله

همسر بعد چند وقت بی اشتهایی دیشب درخاست غذا کرد. اونم چی؟ نخود پخته. سریع ریختم تو زودپز تا نظرش عوض نشده. صبحم که پا شدم بچه رو بفرستم مدرسه دیدم کنار تخت کلی پوست میوه ریخته. هر چند که کفرم درومد که مثل همیشه یه بشقاب زیرش نذاشته. اما خدارو شکر که اشتهاش باز شده. کسی که میتونه غذا بخوره یعنی داره ریکاوری میشه. 

لبتاب رو از جلو دست برداشتم تا هی سایتای پزشکی رو پشت و رو نکنه. 

امشب قراره دو تا دیگ حلیم بذاریم. از صبح داریم تدارکاتشو انجام میدیم. 

جالب اینه همزمان سررسیدشو با خودش میکشه اینور اونور. الحمدلله چشماش برق میزنه. صدتا صلوات نذر مادر امام زمان کردم. امشب میفرستم. خدا همه مشکلاتو به آسونی حل کنه.الهی آمین

نیمه دوم زندگی یک زن...